NASA ontdekt dat de bevroren oceanen op Jupiters maan Europa van binnen verwarmd worden door vulkanische activiteit. Dit verhoogt de kans op leven van ‘mogelijk’ naar ‘waarschijnlijk’. Een bemande missie wordt op touw gezet. De reis verloopt voorspoedig, maar eenmaal geland op de oppervlakte van Europa beginnen voor de bemanning de problemen. Ze zitten zo’n honderd meter naast de uitgekozen plek; een zonnevlam verschroeit een elektronisch paneel; de reparatie buiten loopt noodlottig af en één van de astronauten zweert buiten een licht te hebben gezien onder het ijs. Lichtgevende micro-organismen? Of iets anders? De vorm die regisseur Cordero film voor zijn film koos bestaat hoofdzakelijk uit (fake) found footage en gefingeerde interviews en biedt daarmee een overtuigend verslag van het leven aan boord van een lange bemande ruimtereis. We kijken niet zozeer naar zorgvuldig ingekleurde personages als wel naar geloofwaardige professionals die hun werk doen. De acteurs zijn prima op elkaar afgestemd en dat draagt ook bij aan een grote mate van realisme. De regisseur heeft niet gekozen voor spectaculaire sciencefiction, maar de mogelijkheden van buitenaards leven serieus genomen. En dat levert een op alle fronten overtuigende film op. Voor tickets klik hier.