Tombville

Als jongetje is David getuige van het toetakelen van zijn moeder door een gewelddadige man. Met het pistool dat hij van zijn moeder heeft gekregen, komt hij tussenbeide en schiet de man dood. De volwassen David wordt wakker in een schemerwereld aan de rand van een stadje, zonder te weten hoe hij daar kwam en wat eraan vooraf is gegaan. De wereld biedt geen houvast: overal is het halfduister en alle conversaties lopen vast in onbegrijpelijke logica. Tot een man hem laat weten dat hij vrij is zodra hij de waarheid kent. Regisseur-scenarist Nikolas List laat zijn hoofdpersoon en de kijker letterlijk in het duister tasten; alle scènes die in het ‘nu’ spelen, zijn in een donker limbo gesitueerd, met slechts delen van personen, voorwerpen en ruimtes verlicht. Die desoriëntatie wordt nog versterkt door een fantastische geluidsband, waarop ruis, een hartenklop, onduidelijke noise, stemmen en nog veel meer te horen is. List laat in zijn debuutfilm duidelijk de invloed van de vroege David Lynch en Gaspar Noé zien. Het resultaat is claustrofobisch en vervreemdend. Vooraf de korte film Syndromeda . )