Zeven jaar geleden verdween Tricia’s man Daniel spoorloos. Nu wil ze dat hoofdstuk afsluiten door hem dood te laten verklaren. Ze heeft de hoop opgegeven om Daniel ooit weer terug te zien. Bovendien is Tricia zwanger van de sympathieke rechercheur die met de verdwijningzaak belast is. Een nieuw leven beginnen is echter makkelijker gezegd dan gedaan. Vooral wanneer de geest van Daniel ineens overal opduikt. Zijn het hallucinaties, voortgebracht door schuldgevoelens, zoals Tricia’s psycholoog gelooft? Of wil Daniel haar iets duidelijk maken? En wat heeft dat duistere voetgangerstunneltje aan het eind van de straat ermee te maken? Absentia begint als psychologisch spookdrama en belandt via twee verrassende wendingen uiteindelijk op Lovecraftiaans terrein. De film sleept je, dankzij de setting van de doodse suburb waar hij zich afspeelt, vakkundig mee in zijn naargeestige atmosfeer. Onheilspellend zijn de steeds weerkerende shots van het voetgangerstunneltje, vooral wanneer we het uit de verte gadeslaan. Schrijver-regisseur Mike Flanagan laat ons dan letterlijk in het zwarte niets kijken. Een inmiddels veelbekroonde film die vanwege zijn volwassen thematiek en keuze voor suggestie boven special effect een verademing mag heten in het hedendaagse horrorlandschap.